روزی که فکر ایجاد این وبلاگ به مخم رسید ، هدفم این بود که یک فضایی ایجاد بشه که با همدیگه بتونیم خیلی چیزا رو تمرین کنیم . تمرین کنیم که بتونیم بعضی حرفامونو راحت بزنیم . بتونیم تمرین کنیم که جدا از مساله کاری و منفعتی با هم تو یک مساله مثلا فرهنگی و دوستانه مشارکت داشته باشیم . دوست داشتم که با هم بتونیم تمرین کنیم که همیشه کنار گود نباشیم و گاهی هم بیایم وسط گود .
ولی الان که حدودن یک ماه و اندی از راه اندازی این وبلاگ میگذره دریغ از یک کلمه که حتی بعضی از دوستان نوشته باشند. (خوب زورکی نیست که بابا نمی خوان بنویسن . )
۲ نظر:
وای مینا جونم. نبینم ناراحت باشی...
خودم یه عالمه مطلب می نویسم. شاید یه کم شخصی باشه. اما بهتر از هیچی ه.
مینا همین طور که گفتی خیلی از ما ها در انجام یه سری کارهایی که حتی دوسشون داریم، خیلی کندیم ... شاید احتیاج به زمان بیشتری باشه تا ... ولی به هر صورت خواستم بگم که فکر می کنم برای بیشتر بچه ها مثل من وجود اینجا و این فضا خیلی دوست داشتنی و با ارزش باشه... ولی متوجه هستم که چی میگی و نمی دونم چرا هیچ جوابی براش ندارم :)
ارسال یک نظر