هیچکس را متهم نکن، و هرگز از چیزی یا کسی شکایت نداشته باش چرا که تو هستی که زندگیت را ساخته‌ای. این مسئولیت را بپذیر که خودت خودت را تصحیح کنی، و ارزش متهم کردن خودت را در گرفتاری‌ها بپذیر، تا بتوانی یکبار دیگر به تصحیح خودت بپردازی.
هیچگاه از شرائط و افراد دور و برت شاکی نباش، افرادی در شرائط تو وجود داشتند که می‌دانستند چگونه موفق شوند. شرائط، بسته به خواست و توان قلب خودت گاهی خوب و گاهی بدند.
یاد بگیر هر موقعیت سخت را به سلاحی برای جنگیدن بدل کنی. از فقرت، از تنهائیت یا از بختت، شکایت نداشته باش، با ارجمندی با آنان روبرو شو و قبول کن که آنان، به این یا آن دلیل، حاصل اعمال خود تواند، و آزمایشی برای پیروزی‌ات.
از مشکل درونی شخص خودت تلخ‌رو نشو، و نه آن را به دوش دیگری بیانداز، یا همین حالا خودت را بپذیر، یا مثل یک کودک به توجیه خودت ادامه بده. یادت باشد که هر زمانی برای شروع مناسب است، و هیچ زمانی برای پایان دادن خیلی بد نیست.
دیگر خودت را گول نزن، تو علت وجودی خودت هستی، علت نیازهایت، علت دردهایت، علت گرفتاری‌هایت. بله، تو نا آگاه بوده‌ای، بی‌مسئولیت، تو، فقط تو، کسی نمی‌توانست تو باشد.
فراموش نکن که علت امروز تو، گذشته‌ی توست، همانطور که علت آینده‌ی تو، امروز توست. از توانمندان بیاموز، از شجاعان، از گستاخان، از فعالان تقلید کن، از پیروزمندان، از کسانی که شرائطشان را نمی‌پذیرند، از کسانی که علیرغم همه این‌ها موفق می‌شوند.
به مشکلاتت کمتر، و به کارت بیشتر بیاندیش، مشکلاتت بدون تغذیه شدن خواهند مرد. یاد بگیر از درد، تولد بیابی و بزرگتر شوی، که این از موانع روبرویت بزرگتر است.
در آینه به خودت نگاه کن. سعی کن با خودت صادق باشی، و ارزش خودت را بازشناسی کن، و خواسته‌ات را، و ضعفت را برای توجیه خودت.
به یاد بیاور که در درون تو نیروئی است که همه کار می‌تواند بکند، اگر رهائی و نیروی بیشتری که در خود داری را باز بشناسی، دیگر بازیچه شرائط نخواهی ماند، چرا که خودت سرنوشت خودت هستی.
برخیز و به فرداها نگاه کن، و نور بامدادی را تنفس کن. تو بخشی از نیروی زندگی هستی. همین حالا بیدار شو، راه بیافت، برزم. اگر یکبار تصمیم بگیری، برای همیشه در زندگی پیروزی. هرگز به بخت نیاندیش، چرا که بخت توجیهِ گرفتاران است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر