نازنین ای دل من!
دل من دیر زمانی است که می پندارد
(( دوستی)) نیز گلی است
مثل نیلوفر و ناز
ساقه ی ترد ظریفی دارد
بی گمان سنگ دل است آن که روا می دارد
جان این ساقه ی نازک را
_ دانسته _
بیازارد .
زندگی گرمی دل های به هم پیوسته است .
تا در آن دوست نباشد همه در ها بسته است .
در ضمیرت اگر این گل ندمیده است هنوز
عطر جان پرور عشق
گر به صحرای نهادت نوزیده است هنوز
دانه ها را باید از نو کاشت !!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر